Je kent ze vast wel: de slagers met het rood-blauwe Keurslager-bord. Een Keurslager, dat moet wel een slager van topkwaliteit zijn. Eentje die z’n vlees zelf keurt of zelf streng gekeurd wordt. Toch? Maar wat betekent dat nou écht, Keurslager? En is een Keurslager zoveel beter dan een ‘normale’ slager? De Keuringsdienst van Waarde, onlangs nog beloond met de derde plek tijdens de FavorFlav Food Top 100, ging op onderzoek uit en ik kan je vertellen, het is weer een spraakmakende aflevering.
door Jeske van Steen
De Keurslager is eerder niet fantastisch goed uit de verf gekomen. In 2021 waren ze het Liegebeest van dat jaar. De reden: er lagen plofkippen in de vitrines. Dat terwijl de slagersvereniging riep dat de slagers veel oog hebben voor dierenwelzijn.
183 controlepunten
De crème de la crème van de slagers, zo wordt de club Keurslagers genoemd als presentatrice Marijn Frank één van de leden aan de telefoon heeft. Het zou gaan om een groep enthousiaste, gepassioneerde en exclusieve slagers. Een stel vakidioten dat een stapje verder gaat dan de ‘gewone’ slager. Maar al snel valt ook het woord ‘marketingclub’. Het zou vooral een signaal zijn richting de consument: hier ligt vlees van betere kwaliteit.
Waar wordt dan precies op gekeurd, vraagt Marijn zich af? Nou, ook op de hygiëne bijvoorbeeld. Of de stoep van de winkel schoon is. Er zijn wel 183 punten waar op gekeurd wordt, zo blijkt uit een van de telefonische interviews.
Keurt de Keurslager?
Presentator Maarten Remmers besluit langs te gaan op het hoofdkantoor van de Keurslager. Hij spreekt de directrice: Astrid van Ekeren. Zij noemt de Keurslagers een groep met ambacht, passie en verstand van het vlees. Toch heeft ze het, net als de Keurslager die Marijn sprak, ook over een reclameactiviteit die de verkoop moet stimuleren. Als Maarten vraagt of zij het vlees keuren, dan blijkt dat niet zo te zijn. Dat doen ze niet omdat de slagers ‘zelfstandige ondernemers zijn die zelf keuzes maken’. Ze adviseren wel, maar welk vlees uiteindelijk in de vitrines komt, dat bepalen de slagers zelf.
De ‘keur’ in Keurslager staat dus niet voor ‘keurmerk’. En tussen dat rijtje met 183 controlepunten staat dus geen keuring van het vlees.
Vleesconcepten
Al snel gaat het over vleesconcepten. Uhm, concepten? Vlees is toch vlees? Nee, daar kan dus een heel concept aan hangen. Zoals Tante Door-kip, waar presentator Ersin Kiris op bezoek gaat. Dat concept blijkt vooral de naam en het verhaal van de kip te zijn. Tante Door-kip is langzaam groeiende kip (dat wil zeggen: een groei van maximaal 50 gram per dag), een kip die langer leeft en veel daglicht krijgt. Maar ook veel afleidingsmateriaal, want dat is goed voor ze. Klinkt als een goed concept. Een goed verhaal dus.
Scharrelvarkens
Nog een vleesconcept dat wordt bezocht in de aflevering: PorkBest. Vleeshandelaar Patrick van den Berg neemt Ersin mee naar een ‘belevingsruimte’. Een warmte die de beleving van het varken moet nabootsen. Het voelt er lekker warm; dat voelen de varkens ook. Op de flyer van PorkBest staat ook dat de varkens ‘vrolijk rondscharrelen’. Zijn het dan scharrelvarkens, vraagt Ersin? Nee, dat niet, zegt Patrick. Hij heeft het over betere waardes dan bij ‘gewone’ varkens. Zo hebben PorkBest-varkens bijvoorbeeld betere waardes op het gebied van smaak, welzijn en medicijngebruik.
Tante Door-kip
Wat opvalt: zowel Tante Door als PorkBest dragen geen Beter Leven-keurmerk. Die keurmerken worden uitgedeeld door de Dierenbescherming. Bij Tante Door zeggen ze dat ze zich door een externe partij laten controleren. Is dat dan vergelijkbaar of zelfs beter dan het Beter Leven-keurmerk, vragen ze zich bij de Keuringsdienst van Waarde af? Nee, zeker niet, zegt Niels Dortland van de Dierenbescherming. Qua welzijn zitten ze onder of nét onder de Beter Leven-ster(ren). Eigenlijk zijn er best weinig Keurslagers die vlees met een Beter Leven-keurmerk hebben, zo blijkt.
Illusie
De Keuringsdienst gaat ook nog langs bij Foodwatch, de bekende voedselwaakhond. Nicole van Gemert van Foodwatch zegt dat een vleesconcept eigenlijk ‘een illusie is die je schept’. Je eet vlees van een dier dat zogenaamd fijn opgroeit, gezond eet en gelukkig is. Maar – in de woorden van Niels Dortland – het gaat vaak om loze marketingkreten. Dat de dieren geen antibiotica krijgen bijvoorbeeld? Dat spul is al jaren verboden. Dus dat ze dat niet krijgen, is niet meer dan logisch. Over PorkBest zegt Nicole: ‘Het is de beste qua marketingterm en de beste voor de portemonnee van de slager, maar niet per se de beste voor het varken.’
De slager en z’n blauwe ogen?
Natuurlijk zijn er ook vleesconcepten die wél gekeurd worden. Die wél een Beter Leven-ster hebben, of een ander keurmerk hebben gekregen. Het ding is alleen dat je bij de supermarkt wéét dat je geen plofkip in je mandje doet, en bij de slager (zoals een Keurslager) niet altijd. Dat wil niet zeggen dat het vlees kwalitatief niet goed is, maar de onafhankelijke keuring kan missen. Zoals Nicole van Foodwatch zegt: ik moet de slager op z’n blauwe ogen geloven. En dan is de vraag aan jou: val je voor die mooie blauwe ogen of niet?
Lees ook:
- Keuringsdienst van Waarde checkt E460 (cellulose) in ons voedsel
- Ontstopper in je olijf?! De Keuringsdienst van Waarde laat het zien
- 5x wat je wilt weten over vlees maar niet aan de slager durft te vragen
Bron: Keuringsdienst van Waarde
Geen foodnews Missen?
Ontvang een update in je inbox
